ΜΕΛΕΤΗ - ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ : 2014-2016
Σε ένα οικόπεδο με έντονη κλίση, στον παραδοσιακό οικισμό Αγ. Λαυρεντίου εντός του οποίου υπήρχε μια ισόγεια πέτρινη οικία, κατασκευάστηκε μια διώροφη μονοκατοικία με υπόγειο. Λόγω της υψομετρικής διαφοράς του οικοπέδου η υπάρχουσα οικοδομή ήταν στο κατώτερο επίπεδο και η καινούργια οικοδομή κατασκευάστηκε σε υψηλότερο επίπεδο. Το νέο κτίσμα τοποθετήθηκε σε σημείο που ακολούθησε το όριο του οικοπέδου σχεδόν παράλληλα με το καλντερίμι, ενώ οι κύριες όψεις έχουν θέα προς την αυλή και τον Παγασητικό κόλπο δίνοντας σε όλους τους χώρους διημέρευσης και διανυκτέρευσης βάθος ορίζοντα και έντονο φως. Η κατοικία αναπτύχθηκε σε δυο επίπεδα οδηγώντας έτσι σε ένα καλύτερο αποτέλεσμα όσον αφορά τη λειτουργικότητα των χώρων και την επικοινωνία μεταξύ τους, διαμορφώνοντας το ισόγειο σε άμεση επαφή με το έδαφος και τον όροφο ένα επίπεδο πιο πάνω. Ξεκινώντας από το υπόγειο το οποίο περιλαμβάνει ένα βοηθητικό χώρο, το μηχανοστάσιο, ένα W.C. κι ένα δωμάτιο – ξενώνα με σχετική απομόνωση από τους στενά ιδιωτικούς χώρους της οικογένειας, στο ισόγειο φιλοξενείται ο χώρος υποδοχής κι ένα W.C. επισκεπτών, δυο σκαλιά πιο κάτω η κουζίνα – τραπεζαρία και σε έναν όγκο μικρότερο του κυρίως κτίσματος το καθιστικό. Η επικοινωνία με τον επάνω όροφο γίνεται με εσωτερική κλίμακα και περιλαμβάνει δυο υπνοδωμάτια το ένα με καθιστικό και ένα λουτρό. H χρήση των κλιμακωτών επιπέδων στο ισόγειο και την αυλή δημιουργεί έναν διακριτικό διαχωρισμό των λειτουργιών. Η διάσπαση του όλου κτιρίου σε δυο όγκους με ανεξάρτητες στέγες πλακών Πηλίου, βοηθά την ηπιότερη ένταξή του στο περιβάλλον. Τα μορφολογικά στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής προεξοχές, ανοίγματα, στέγη, επεξεργάστηκαν με τέτοιο τρόπο και με την πεποίθηση ότι επεμβαίνουμε σε ένα χαρακτηριστικό περιβάλλον με σεβασμό, αλλά και με αξίωση εκσυγχρονισμού και όχι στείρας αντιγραφής. Ο χειρισμός αυτός δημιούργησε μια ενδιαφέρουσα αναφορά στη περιοχή.